De Kroontjesknotszwam
Juli 2007 trof ik op een website voor natuurfotografen enkele foto's van een op een liggende
boomstam groeiende zwam aan, die onterecht anijs- of rechte koraalzwam werd genoemd.
De foto's riepen bij mij onmiddellijk een déjà vue op. Ik herinnerde mij een foto van de destijds
nog Clavicorona pyxidata geheten zwam in "Pilze, die an Holz wachsen" van Hermann Jahn
(1990) en plaatste een bericht onder een van de foto's met het verzoek om contact met mij op te
nemen als de zwam opnieuw op dezelfde vindplaats zou verschijnen. Omdat ik aannam, dat het
om de eerste vondst van de inmiddels Artomyces pyxidatus gedoopte zwam ging, moest de
vondst voor een zekerdeterminatie microscopisch worden gecontroleerd en moest er in een
herbarium op te nemen vers bewijsmateriaal verzameld worden.
boomstam groeiende zwam aan, die onterecht anijs- of rechte koraalzwam werd genoemd.
De foto's riepen bij mij onmiddellijk een déjà vue op. Ik herinnerde mij een foto van de destijds
nog Clavicorona pyxidata geheten zwam in "Pilze, die an Holz wachsen" van Hermann Jahn
(1990) en plaatste een bericht onder een van de foto's met het verzoek om contact met mij op te
nemen als de zwam opnieuw op dezelfde vindplaats zou verschijnen. Omdat ik aannam, dat het
om de eerste vondst van de inmiddels Artomyces pyxidatus gedoopte zwam ging, moest de
vondst voor een zekerdeterminatie microscopisch worden gecontroleerd en moest er in een
herbarium op te nemen vers bewijsmateriaal verzameld worden.
Eerste vondst in Nederland
Op 1 oktober 2007 was ik samen met de boswachter van het Horsterwold (Zeewolde) op locatie om materiaal te verzamelen en in situ foto's te maken. Microscopisch onderzoek wees uit, dat het de door Belgische collega's kroontjesknotszwam genoemde Artomyces pyxidatus betrof. Op de vroege zondagmorgen stond ik Vroege Vogels radio telefonisch te woord, de fotograaf trad in een tv-uitzending van Vroege Vogels op en werd door enkele kranten geïnterviewd. Ik opende daarop een forum, waar men veronderstelde vondsten van de zwam kon melden, waarop spoedig meerdere van bewijsfoto's voorziene meldingen van de kroontjesknotszwam binnen kwamen. Tot ieders verbazing bleek er op 27 september 2004 al een eerste vondst uit de omgeving van Valkenswaard (natuurgebied Plateaux) met een bewijsfoto op de website van de natuurfotografe Jeanne Lauwen gedocumenteerd te zijn, waarmee de eerste vondst met 2 jaar werd vervroegd. De fotograaf van de vondst in Zeewolde, die overigens niet als enige en eerste ter plekke foto's had gemaakt, was daarmee zijn claim op de eerste vondst kwijt geraakt.
De vindplaatsen
Hij organiseerde vervolgens een excursie naar het Horsterwold om zijn collega-fotografen in de gelegenheid te stellen alsnog plaatjes te schieten, waarbij de "natuur"fotografen elkaar zo verdrongen, dat de bodem rondom de vindplaats werd overbetreden, waardoor de mycelia van de bij zomereiken, berken, elzen, populieren en wilgen in de directe omgeving voorkomende ectomycorrhizasymbionten als de vliegenzwam en diverse boleten, russula's en melkzwammen vanwege zuurstofgebrek door verdichting beschadigd raakten en waarbij de volop aanwezige vruchtlichamen werden vertrapt. Tot op heden zijn in Nederland 8 vondsten gedocumenteerd en is vastgesteld, dat de eerste waarneming in België in 2006 heeft plaatsgevonden. De recente vondst van Artomyces pyxidatus in Duitsland vormde de aanleiding om in Der Tintling (Heft 1/2011) een artikel over deze fraaie zwam te schrijven. Artomyces pyxidatus werd zowel in Nederland en België, als in Duitsland, Zweden, Polen (Bialowieza) en Siberië hoofdzakelijk op liggende stammen van ratelpopulier aangetroffen.
DE ALS EEN GOD AANBEDEN VLIEGENZWAM
De vliegenzwam
Niet alleen de mysterieuze leefwijze en de bijzondere verschijningsvorm van de vliegenzwam (Amanita muscaria), maar vooral de bijzondere eigenschappen van het "rode vel met witte stippen" hebben de mens en in het bijzonder heksen, sjamanen en priesters sinds mensenheugenis tot de verbeelding gesproken. Zo waren hoeden van de vliegenzwam samen met "paddenslijm" (bufotenine) en/of planten als alruin (mandrake), bilzenkruid en wolfskers (Belladonna) een belangrijk bestanddeel van de brouwsels en zalven of smeersels (heksen- of vliegzalf : witches' flying ointment), die heksen bereidden om (al hallucinerend) op hun bezemsteel te kunnen "vliegen". Met name de om hun hallucinogene eigenschappen bekend staande soorten als de vliegenzwam en kaalkopjes (zie verderop) hebben een rol gespeeld in religieuze rituelen (sjamanisme) en zijn in verband gebracht met het ontstaan van oude plaatselijke geloven en wereldgodsdiensten. De vooral na drogen ontstane hallucinogene stoffen bevattende hoeden werden gegeten of opgelost in mede gedronken om er hallucinaties of een roes mee op te wekken. Het gebruik van de vliegenzwam en kaalkopjes (Psilocybe spp.) was oorspronkelijk aan de elite van sjamanen voorbehouden, zodat zij hun paranormale gaven konden versterken en als enige in contact met de goden konden treden. Hetzelfde gold voor onder invloed van vliegenzwammen en/of andere natuurlijke drugs wartaal uitslaande orakels en de hen omringende hogepriesteressen, die voor geld en gunsten het onzinnige gebrabbel naar eigen inzicht en belang interpreteerden. De vliegenzwam is zowel uit de Germaanse mythologie (Edda), waarbij de vruchtlichamen zouden ontstaan uit het op de grond gevallen schuim van het briesende paard van Wodan, als uit de Griekse mythologie vermengd met mede als ambrozijn of godenspijs bekend. Waar Jezus en Petrus kruimels of stukjes gebedeld brood op de grond spuugden, zouden eveneens vliegenzwammen tevoorschijn zijn gekomen.
In het klassieke verhaal over het Gulden Vlies zou "gulden vlies" staan voor "wollige hoed", de hoed van de paddenstoel, die men in de oudheid als een godheid zag. Ook de Heilige Graal (Tempeliers, Ark des Verbonds) wordt met de vliegenzwam in verband gebracht. Het zou de aan de randen opgekrulde hoed van de vliegenzwam representeren, een met in regenwater opgeloste stoffen uit de hoedhuid gevulde "bokaal", die door bevoorrechten leeggedronken werd.
In de vroege ontwikkeling van het hindoeïsme heeft de vliegenzwam als de (vrucht)vleesgeworden god/drug Soma een belangrijke rol gespeeld. In de Rig Veda, de eeuwenoude Vedische geschriften, waarvan meer dan 100 van de 1.000 verzen aan Soma zijn gewijd, staat dat de god van de donder de vader was van Soma. De Ariërs, die ruim 3.500 jaar geleden vanuit het noorden de Indusvallei binnentrokken, introduceerden daar hun Soma-cultus. Het drinken van een aftreksel van de vliegenzwam of Soma, de "steunpilaar van de hemelen", was een essentieel onderdeel van hun heilige ceremonieën. Men zag in de doorgesneden, nog door het velum universale omsloten jonge vliegenzwam de vrucht, die het (hallucinogene) zaad van de goden bevatte en die door hen als gift op aarde werd achtergelaten. de interne opbouw en structuur stond model voor het hemelgewelf of hemeldak, waarbij de uitspreidende rode hoed of werd voorgesteld als de eikel van de penis, of als de moederschoot, waarin de penis binnendringt, steunend op en overeind gehouden door de steel oftewel de schacht van de penis, die met zijn knolvormige basis op aarde "als steunpilaar van de hemelen" fungeerde.
In het klassieke verhaal over het Gulden Vlies zou "gulden vlies" staan voor "wollige hoed", de hoed van de paddenstoel, die men in de oudheid als een godheid zag. Ook de Heilige Graal (Tempeliers, Ark des Verbonds) wordt met de vliegenzwam in verband gebracht. Het zou de aan de randen opgekrulde hoed van de vliegenzwam representeren, een met in regenwater opgeloste stoffen uit de hoedhuid gevulde "bokaal", die door bevoorrechten leeggedronken werd.
In de vroege ontwikkeling van het hindoeïsme heeft de vliegenzwam als de (vrucht)vleesgeworden god/drug Soma een belangrijke rol gespeeld. In de Rig Veda, de eeuwenoude Vedische geschriften, waarvan meer dan 100 van de 1.000 verzen aan Soma zijn gewijd, staat dat de god van de donder de vader was van Soma. De Ariërs, die ruim 3.500 jaar geleden vanuit het noorden de Indusvallei binnentrokken, introduceerden daar hun Soma-cultus. Het drinken van een aftreksel van de vliegenzwam of Soma, de "steunpilaar van de hemelen", was een essentieel onderdeel van hun heilige ceremonieën. Men zag in de doorgesneden, nog door het velum universale omsloten jonge vliegenzwam de vrucht, die het (hallucinogene) zaad van de goden bevatte en die door hen als gift op aarde werd achtergelaten. de interne opbouw en structuur stond model voor het hemelgewelf of hemeldak, waarbij de uitspreidende rode hoed of werd voorgesteld als de eikel van de penis, of als de moederschoot, waarin de penis binnendringt, steunend op en overeind gehouden door de steel oftewel de schacht van de penis, die met zijn knolvormige basis op aarde "als steunpilaar van de hemelen" fungeerde.
De oorspronkelijk uit Siberië afkomstige Canadese indianen gebruikten "oshtimisk wajashkwedo" (paddenstoel met rode hoed) als hallucinogeen. De Maya's van Midden-Amerika kenden de vliegenzwam als "kakuljá-ikox" of bliksempaddenstoel, verwijzend naar hun god van de bliksem. Vliegenzwam als mushroom head (Peru) |
Vliegenzwam en religie
Ook in het ontstaan van het judeo-christelijke geloof zou de verering en het gebruik van de vliegenzwam een rol hebben gespeeld. De in 1988 overleden Engelse taalgeleerde John Allegro, die deel uitmaakte van het team, dat de Qumran of Dode Zee rollen onderzocht en vertaalde, beweert in zijn in 1970 verschenen boek The Sacred Mushroom and the Cross, dat het christendom geen oorspronkelijke godsdienst is, maar is voortgekomen uit een vruchtbaarheidscultus rondom de vliegenzwam, die in de bakermat van de belangrijkste religies en mythologieën, het oude Soemerië (Mesopotamië), bestond en uit nog oudere vruchtbaarheidsriten was voortgekomen. Hij baseert zich hierbij op jarenlange vergelijkingen van de oorspronkelijke Hebreeuwse bijbelteksten met woorden uit de Soemerische en andere oude talen van het Midden-Oosten. In oude teksten trof hij door de joden overgeleverde, naar de "sproetige" of "rood met wit gevlekte" paddenstoel verwijzende namen voor het door aartsvader Jakob of Israel aan zijn oudste zoon jozef geschonken "pronkgewaad" en voor bijbelse figuren als Barnabas en voor Jezus gebruikte namen als de "panter" en "gevlekte huid" aan. De tonsuur bij monniken zou bedoeld zijn geweest om de werkzame stof in het op de kaalgeschoren plek gelegde rode vlies via de hoofdhuid op te nemen. Afbeeldingen van Amanita muscaria als de boom der kennis van goed en kwaad in het Hof van Eden zijn te vinden op een verbleekt Romaans fresco in een kapel bij het kasteel van Plaincourault (13e eeuw) in Frankrijk en op talrijke andere plaatsen op of in kerkboeken en manuscripten, fresco's, schilderijen, wandtapijten, glas in lood vensters en beelden. Irving en Rush hebben samen inmiddels meer dan 4.500 ikonografische afbeeldingen van de vliegenzwam en het puntig kaalkopje in kerkelijke kunst gedocumenteerd. Het na droging met name in de rode hoedhuid aanwezige muscimol is verantwoordelijk voor een zodanige beïnvloeding van van het zenuwstelsel, dat een roes en hallucinaties optreden. Effecten als het tijdelijk in trance en tijdens religieuze vieringen in een collectieve roes geraken zijn eveneens voor volkeren uit Lapland en het noordoosten van Siberië als de Korjaken beschreven. In Zwitserland bestaat ondanks de voortdurend door justitie wegens drugsgebruik en handel in niet gekweekte, maar in de vrije natuur verzamelde (gedroogde) vliegenzwammen vervolgde "Kirche der Heiligen Pilze der Schweiz" van David Schlesinger. Als er onvoldoende (gedroogde) paddenstoelen voorhanden waren, werd de urine van de bevoorrechten, die in ruime mate de drogerende reststoffen van verteerde vliegenzwammen bevatten, door de minder bedeelden gedronken. Ook in de Rig Veda staat het drinken van reststoffen van de vliegenzwam bevattende urine ("living water") als Soma-ritueel beschreven. De vreemde Engelse uitdrukking "getting pissed" voor dronken worden of in een alcoholroes geraken zou mogelijk naar dit oude gebruik kunnen verwijzen.
Tijdens de oorlog met de Noren (1814) aten Zweedse soldaten voorafgaand aan de strijd "om zich moed in te eten" vliegenzwammen. Ze sloten daarmee aan bij een oude traditie uit Kamsjatka, waar een likeur met vliegenzwammen en bastaardwederik werd gebrouwen, die mits matig gebruikt, kracht en moed gaf om gevaren of de vijand te trotseren. Overmatig gebruik leidde tot gekte bij Vikingen, die als niets en niemand ontziende "Bezirker" bekend werden.
Nadat ze bij de Beringstraat over waren gestoken, zouden Siberische volkeren het gebruik van en de cultus rondom de vliegenzwam hebben doorgegeven aan hun nazaten, de Canadese indianenvolkeren. Die gebruikten "oshtimisk wajashkwedo" (paddenstoel met rode hoed) als hallucinogeen. De Maya's van Midden-Amerika kenden de vliegenzwam als 'kakuljá-ikox" of bliksempaddenstoel, verwijzend naar hun god van de bliksem (zie hierboven). Ook van Quetzalcoatl werd beweerd, dat zijn op de grond gevallen bloed of spuug in vliegenzwammen veranderde. Het effect van de consumptie van de vliegenzwam zelf is terug te vinden in de Hongaarse uitroep : "Heb je soms van de "Bolund gomba" (= vliegenzwam) gegeten", wat zoveel als ben je gek geworden betekent en de uit andere talen afkomstige uitdrukking "je paddenstoelig voelen" voor beschonken of beneveld zijn.
Voor een verklaring voor de versiering van de kerstboom met (verse) of symbolische, met de hand of industrieel vervaardigde vliegenzwammen, wordt naar de als een na laatste onder Websites aangegeven link naar de youtube film van de dvd van The Pharmacratic Inquisition verwezen. Op de website van The Pharmacratic Inquisition (zie de laatste link) is tevens een ingekorte versie van het interview van John Allegro door Koot & Bie te zien.
Voor uitgebreide informatie over de vliegenzwam in de christelijke kunst, zie : http://devliegenzwaminchristelijkekunst.weebly.com . En voor informatie over door Hildegard von Bingen gebruikte entheogene planten en paddenstoelen als de Sacred Mushroom, zie : http://degeheimenvanhildegardvonbingen.weebly.com .
Tijdens de oorlog met de Noren (1814) aten Zweedse soldaten voorafgaand aan de strijd "om zich moed in te eten" vliegenzwammen. Ze sloten daarmee aan bij een oude traditie uit Kamsjatka, waar een likeur met vliegenzwammen en bastaardwederik werd gebrouwen, die mits matig gebruikt, kracht en moed gaf om gevaren of de vijand te trotseren. Overmatig gebruik leidde tot gekte bij Vikingen, die als niets en niemand ontziende "Bezirker" bekend werden.
Nadat ze bij de Beringstraat over waren gestoken, zouden Siberische volkeren het gebruik van en de cultus rondom de vliegenzwam hebben doorgegeven aan hun nazaten, de Canadese indianenvolkeren. Die gebruikten "oshtimisk wajashkwedo" (paddenstoel met rode hoed) als hallucinogeen. De Maya's van Midden-Amerika kenden de vliegenzwam als 'kakuljá-ikox" of bliksempaddenstoel, verwijzend naar hun god van de bliksem (zie hierboven). Ook van Quetzalcoatl werd beweerd, dat zijn op de grond gevallen bloed of spuug in vliegenzwammen veranderde. Het effect van de consumptie van de vliegenzwam zelf is terug te vinden in de Hongaarse uitroep : "Heb je soms van de "Bolund gomba" (= vliegenzwam) gegeten", wat zoveel als ben je gek geworden betekent en de uit andere talen afkomstige uitdrukking "je paddenstoelig voelen" voor beschonken of beneveld zijn.
Voor een verklaring voor de versiering van de kerstboom met (verse) of symbolische, met de hand of industrieel vervaardigde vliegenzwammen, wordt naar de als een na laatste onder Websites aangegeven link naar de youtube film van de dvd van The Pharmacratic Inquisition verwezen. Op de website van The Pharmacratic Inquisition (zie de laatste link) is tevens een ingekorte versie van het interview van John Allegro door Koot & Bie te zien.
Voor uitgebreide informatie over de vliegenzwam in de christelijke kunst, zie : http://devliegenzwaminchristelijkekunst.weebly.com . En voor informatie over door Hildegard von Bingen gebruikte entheogene planten en paddenstoelen als de Sacred Mushroom, zie : http://degeheimenvanhildegardvonbingen.weebly.com .
KAALKOPJES en VLEKPLATEN
Het puntig kaalkopje
Met name de om hun hallucinogene eigenschappen bekend staande paddenstoelen en
zwammen hebben een rol gespeeld in religieuze rituelen (sjamanisme) en zijn in verband
gebracht met het ontstaan van oude plaatselijke geloven en wereldgodsdiensten. In oude
Indiaanse culturen werden tijdens godsdienstige rituelen kaalkopjes en vlekplaten (teonancatl
of teyuinti en to-shka) als roes- en tripmiddel gebruikt om de goden te ontmoeten. De in Kaalkopjes
en Vlekplaten aanwezige psychoactieve stoffen als psilocybine zouden de paranormale gaven van
sjamanen versterkt en het aan hen voorbehouden contact met de goden mogelijk hebben gemaakt.
In Mexico en Guatamala zijn stenen en aardewerken beelden en fresco's van het "godenvlees" of
de "kleine bloemen der goden" uit de Azteken-, Maya- en Inkacultuur te zien. Ook in Noord-Afrika
(Tassili n'Ajjer) en Zuid-Spanje (Selva Pascuala) treft men afbeeldingen van door mannelijke en
vrouwelijke sjamanen gebruikte inheemse Kaalkopjes aan.
Voor meer afbeeldingen van entheogene of psychoactieve Psilocybes, die als tripmiddel werden
en worden gebruikt, zie de foto's aan het einde van de website over de geheimen van Hildegard
von Bingen : http://degeheimenvanhildegardvonbingen.weebly.com.
Zuid- en Midden-Amerikaanse
kaalkopjes
Begin deze eeuw werd de werkzame stof in enkele, al door Indianenvolkeren ritueel gebruikte vlekplaten en niet
inheemse kaalkopjes als Psilobybe mexicana en Psilocybe cubensis ontdekt. Enige tijd na het eten van de al dan niet gedroogde paddenstoelen raakt men in een toestand van euforie en krijgt men kleuren- en vormenrijke hallucinaties, zoals ze door Carlos Castaneda in "De lessen van Don Juan" werden beschreven.
Soms treden later "flashbacks" op. Eind zestiger jaren werd het gebruik van psilocybine (en LSD) door de
goeroes van de jongere generatie gepropageerd. Tot voor kort werden verse gekweekte "ecodrugs" of
"paddo's" hier ten lande in smartshops verkocht.
De navelsteen van Delfi
Van de navelsteen van Delfi (Griekenland) wordt aangenomen, dat het
de hoed van een hallucinogene plaatjeszwam als het puntig kaalkopje
of een bijenkorf met hallucinogene honing (mede) representeert.
De leeuwenpoort
van Mycene
Van de driehoekige, met tegen een pilaar opstaande leeuwen versierde sluitsteen van
de leeuwenpoort in Mycene, de stad van de fungi, wordt eveneens aangenomen, dat het
de hoed van een psycho-actieve paddenstoel moet voorstellen.
De bronzen deuren
van Hildesheim
Terwijl in enkele andere reliëfs op de bronzen deuren van de in 1015 voltooide kathedraal van Hildesheim in Duitsland, die taferelen uit het paradijs voorstellen, wel een appelboom met appels afgebeeld wordt, staan op het paneel "Adam en Eva na de zondeval" twee op puntige kaalkopjes lijkende paddenstoelen als de boom met de verboden vruchten weergegeven. In plaats van een vijgenblad (b)lijken beide zondaars elk een geplukt hoedje van een puntig kaalkopje voor hun schaamstreek te houden.
De oude Nederlandse naam Libertijnenmutsje voor Psilocybe semilanceata wordt aan zowel door de rooms katholieke als door de protestantse kerk vervolgde zestiende eeuwse gnostici, de Libertijnen ( vrijdenkers of vrije geesten) toegeschreven. Ook het Engelse Liberty Cap zou naar het vroegere gebruik van het puntig kaalkopje verwijzen.
Kerk Gerolstein
Ook in het met goudmozaïeken verfraaide interieur van de bakstenen kerk in Gerolstein zijn puntige
kaalkopjes in een verder met bebladerde (palm)takken versierde rand rond een bijbelse voorstelling
opgenomen.
Detail van een mozaïek
De ontwerpen zijn "mit den Augen geklaut" door de Duitse kunstenaars,
die de versieringen in de interieuren van kerken en kathedralen in Italië
(Florence), waarvan ze ter plekke geen tekeningen mochten maken, als
voorbeeld hadden genomen.
De boom van Jesse
Marienkirche Lübeck
In de Marienkirche in Lübeck ontdekte ik een triptiek met de stamboom van Jesse, waarin Jezus, zijn onbevlekt ontvangen "moeder" Maria en haar "ouders" Anna en Joachim zijn afgebeeld. Voor een volledige beschrijving van hetgeen er in het paneel over de "afstamming" van Jezus wordt weergegeven, verwijs ik naar de pagina's 64-65 in "De geheimen van Hildegard von Bingen" (www.a3boeken.nl/nl/webshop/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen-gerrit-jan-keizer).
VLEKPLATEN en FRANJEHOEDEN
Niet alleen van een aantal inheemse kaalkopjes als Psilocybe semilanceata, het
blauwwordend kaalkopje (Psilocybe cyanescens) en de oorspronkelijk uit Midden-
en Zuid-Amerika afkomstige Psilocybe mexicana en Psilocybe cubensis is bekend,
dat ze hallucinogene stoffen bevatten, hetzelfde geldt voor enkele vlekplaten als de
franjevlekplaat (Panaeolus sphinctrinus) en de geringde vlekplaat (Panaeolus
fimiputris), voor sommige franjehoeden (Psathyrella spp.) en vezelkoppen (Inocybe
spp.), voor het blauwvoetbreeksteeltje (Pholiotina = Conocybe cyanopus) en de
grauwgroene hertenzwam (Pluteus salicinus) en voor de prachtvlamhoed
Gymnopilus junonius).
De franjevlekplaat (Panaeolus sphinctrinus : foto rechts) groeit op oude mest van
koeien, paarden en schapen in graslanden, parken of wegbermen en langs ruiterpaden.
De geringde vlekplaat
De geringde vlekplaat (Panaeolus fimiputris = Anellaria semiovata) wordt vooral op
strorijke mest of oude vlaaien en keutels van koeien en paarden in weinig bemeste
graslanden en heiden op zandgronden aangetroffen.
Waarschuwing
Het effect van hallucinogene paddenstoelen op de beleving en het gedrag van de gebruiker blijkt, mede afhankelijk van zijn of haar psychische en lichamelijke
gesteldheid per persoon sterk verschillend te zijn. In verband met soms bij en na eenmalig gebruik optredende heftige symptomen of onverwachte
bijverschijnselen (bad trip) moet zeker aan personen met een mogelijk erfelijke aanleg voor depressies of psychoses het nuttigen van "paddo's" worden ontraden.
De auteur is niet verantwoordelijk, noch aansprakelijk voor eventuele psychische of fysieke schade, die uit het gebruik van in de op deze website gepresenteerde paddenstoelen aanwezige psycho-actieve stoffen voortkomt.
gesteldheid per persoon sterk verschillend te zijn. In verband met soms bij en na eenmalig gebruik optredende heftige symptomen of onverwachte
bijverschijnselen (bad trip) moet zeker aan personen met een mogelijk erfelijke aanleg voor depressies of psychoses het nuttigen van "paddo's" worden ontraden.
De auteur is niet verantwoordelijk, noch aansprakelijk voor eventuele psychische of fysieke schade, die uit het gebruik van in de op deze website gepresenteerde paddenstoelen aanwezige psycho-actieve stoffen voortkomt.
Bibliografie
J.M. Allegro (1971). De Heilige Paddenstoel en het Kruis. De Haan, Bussum.
J.M. Allegro (2009). The Sacred Mushroom and the Cross. Heruitgave Gnostic Media.
J.R. Irvin (2008). The Holy Mushroom. Evidence of Mushrooms in Judeo-Christianity. Gnostic Media.
J.R. Irvin & A Rutajit (2009). Astrotheology & Shamanism. Christianity's Pagan Roots. Second Edition, Gnostic Media.
G.J. Keizer (1996/2008). Geïllustreerde Paddestoelenencyclopedie. Rebo, Lisse.
G.J. Keizer (2000/2010). De Interactieve Paddenstoelengids. CD-ROM ETI BioInformatics, UvA, Amsterdam (UNESCO).
G.J. Keizer (2011). www.gnosticmedia.com/astrotheology-shamanism-a-review-by-gerrit-keizer
G.J. Keizer (2011). www.tintling.com/inhalt/2011/buchkritik_keizer.html
G.J. Keizer (2011). www.allesoverpaddenstoelen.nl/downloads/Allegro.pdf
J.A. Rush (2008). Failed God ? Fractured Myth in a Fragile World. North Atlantic Books.
J.A. Rush (2011). The Mushroom in Christian Art. North Atlantic Books.
G.J. Keizer (2012). De verborgen boom. A3 boeken. www.a3boeken.nl/nl/webshop/de-verborgen-boom-gerrit-jan-keizer
G.J. Keizer (2012). De geheimen van Hildegard von Bingen. A3 boeken. www.a3boeken.nl/nl/webshop/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen-gerrit-jan-keizer
G.J. Keizer (2013). Hildegard of Bingen: Unveiling the Secrets of a Medieval High Priestess and Visionary. In : J.A. Rush. Entheogens and the Development of Culture. The Anthropology and Neurobiology of Ecstatic Experience.
De verborgen boom
In de zuurstofloze omgeving van meer dan 400 miljoen jaar geleden vonden cyanobacteriën
en schimmels elkaar en gingen een symbiotische relatie aan. Ze vormden korstmossen die
over bladgroen beschikten en hierdoor zuurstof en koolhydraten konden produceren.
Uit deze korstmossen ontwikkelden zich de groene landplanten, die zuurstof en voedingsstoffen
leveren voor alle direct of indirect van planten afhankelijke organismen op aarde - inclusief de mens.
Dankzij de "uitvinding" van houtstof konden er houtige gewassen en bomen ontstaan, die bossen
en wouden vormden. Zonder schimmels en paddenstoelen of zwammen die celstof en houtstof
afbreken, zou een bos in zijn eigen afval omkomen. Kortom, schimmels en paddenstoelen of
zwammen spelen een sleutelrol in het ontstaan en voortbestaan van al het leven op aarde.
In dit boek introduceert mycoloog en bosecoloog Gerrit Jan Keizer het boomsoorteigen
ecosysteem. Het uitgangspunt hierbij is dat een boom het centrum is van zijn aan de boomsoort
gebonden ecosysteem en een unieke relatie onderhoudt met honderden, soms zelfs duizenden
organismen, waaronder de paddenstoelen en zwammen. Deze zijn voor hun levenscyclus
afhankelijk van de boom, hun "suikeroompje" (sugar daddy), en omgekeerd is de boom
van hen afhankelijk.
Keizer laat zien welke soorten horen bij de oorspronkelijk inheemse loofbomen - zomer- en wintereik,
beuk, berken, wilgen, elzen en populieren - en bij de enige oorspronkelijk inheemse naaldboom, de
grove den. Hij gaat in op de relaties die deze bomen onderling en met andere organismen aangaan en op hun talrijke unieke relaties met
paddenstoelen en zwammen. Tevens vermeldt hij per boomsoort de insecten. Dit maakt het boek zowel geschikt voor mensen die zich
beroepsmatig met het beheer van bomen en bossen bezig houden als voor natuurliefhebbers.
en schimmels elkaar en gingen een symbiotische relatie aan. Ze vormden korstmossen die
over bladgroen beschikten en hierdoor zuurstof en koolhydraten konden produceren.
Uit deze korstmossen ontwikkelden zich de groene landplanten, die zuurstof en voedingsstoffen
leveren voor alle direct of indirect van planten afhankelijke organismen op aarde - inclusief de mens.
Dankzij de "uitvinding" van houtstof konden er houtige gewassen en bomen ontstaan, die bossen
en wouden vormden. Zonder schimmels en paddenstoelen of zwammen die celstof en houtstof
afbreken, zou een bos in zijn eigen afval omkomen. Kortom, schimmels en paddenstoelen of
zwammen spelen een sleutelrol in het ontstaan en voortbestaan van al het leven op aarde.
In dit boek introduceert mycoloog en bosecoloog Gerrit Jan Keizer het boomsoorteigen
ecosysteem. Het uitgangspunt hierbij is dat een boom het centrum is van zijn aan de boomsoort
gebonden ecosysteem en een unieke relatie onderhoudt met honderden, soms zelfs duizenden
organismen, waaronder de paddenstoelen en zwammen. Deze zijn voor hun levenscyclus
afhankelijk van de boom, hun "suikeroompje" (sugar daddy), en omgekeerd is de boom
van hen afhankelijk.
Keizer laat zien welke soorten horen bij de oorspronkelijk inheemse loofbomen - zomer- en wintereik,
beuk, berken, wilgen, elzen en populieren - en bij de enige oorspronkelijk inheemse naaldboom, de
grove den. Hij gaat in op de relaties die deze bomen onderling en met andere organismen aangaan en op hun talrijke unieke relaties met
paddenstoelen en zwammen. Tevens vermeldt hij per boomsoort de insecten. Dit maakt het boek zowel geschikt voor mensen die zich
beroepsmatig met het beheer van bomen en bossen bezig houden als voor natuurliefhebbers.
De geheimen van Hildegard von Bingen
In de miniatuur "Die Seele und ihr Zelt" van Hildegard von Bingen (1098-1179) stopt een
diabolische figuur een bruine paddenstoel in een schaal met kazen. Volgens de Duitse
kunsthistorica Müller-Ebeling verwijst dit naar de mycofobie of angst voor alles wat met
paddenstoelen te maken heeft, die naar haar zeggen in de middeleeuwen opkwam.
Zij gaat echter volledig voorbij aan de werkelijke betekenis van deze bruine paddenstoel
en van alle andere symbolen in Hildegards miniaturen die te maken hebben met het
ceremonieel gebruik en de verering van de vliegenzwam.
Gerrit Jan Keizer heeft een uitgebreide studie gemaakt van de symbolen en verwijzingen
die zij in haar teksten en miniaturen gebruikt. Zijn analyse maakt het aannemelijk, dat haar
inspiratie mede voortkomt uit de hallucinaties of "visioenen" en mystieke ervaringen of
"openbaringen" die zij met entheogenen opriep. De vliegenzwam was hiervan de voornaamste.
Aan de hand van de verhulde symboliek laat hij zien welk effect het gebruik van hallucinogene
paddenstoelen en planten - zoals doornappel, bilzekruid en alruin - op haar psyche,
persoonlijkheids- en seksuele ontwikkeling had. Tevens diagnostiseert en verklaart hij de
traumatische ervaringen uit haar kindertijd en de daaruit voortvloeiende afwijkende
persoonlijkheidsontwikkeling. Aan de orde komen ook haar intieme (seksuele) relaties met haar
leermeesteres Jutta von Sponheim en met Richardis von Stade, een jonge non die samen met de
Benedictijner monnik Volmar Hildegards secretaris was. Zij waren waarschijnlijk als enigen volledig op de hoogte van haar geheimen. Tot slot wordt haar positie in de katholieke kerk bij leven, kort voor en (lang) na haar dood becommentarieerd en in tijdsperspectief geplaatst.
Juli 2013 verscheen het nieuwe boek van John A. Rush ( www.clinicalanthropology.com/JohnTest/Entheogens%20and%20the%20Development%20of%20Culture.html ), waarin een synopsis van mijn boek "De geheimen van Hildegard von Bingen" als hoofdstuk is opgenomen en een hoofdstuk van Jan Irvin over de CIA-agent en bankier van het Vatikaan Gordon Wasson, die op instigatie van de paus de hetze tegen John Allegro aanvoerde zonder "The Sacred Mushroom and the Cross" ooit zelf te hebben gelezen.
diabolische figuur een bruine paddenstoel in een schaal met kazen. Volgens de Duitse
kunsthistorica Müller-Ebeling verwijst dit naar de mycofobie of angst voor alles wat met
paddenstoelen te maken heeft, die naar haar zeggen in de middeleeuwen opkwam.
Zij gaat echter volledig voorbij aan de werkelijke betekenis van deze bruine paddenstoel
en van alle andere symbolen in Hildegards miniaturen die te maken hebben met het
ceremonieel gebruik en de verering van de vliegenzwam.
Gerrit Jan Keizer heeft een uitgebreide studie gemaakt van de symbolen en verwijzingen
die zij in haar teksten en miniaturen gebruikt. Zijn analyse maakt het aannemelijk, dat haar
inspiratie mede voortkomt uit de hallucinaties of "visioenen" en mystieke ervaringen of
"openbaringen" die zij met entheogenen opriep. De vliegenzwam was hiervan de voornaamste.
Aan de hand van de verhulde symboliek laat hij zien welk effect het gebruik van hallucinogene
paddenstoelen en planten - zoals doornappel, bilzekruid en alruin - op haar psyche,
persoonlijkheids- en seksuele ontwikkeling had. Tevens diagnostiseert en verklaart hij de
traumatische ervaringen uit haar kindertijd en de daaruit voortvloeiende afwijkende
persoonlijkheidsontwikkeling. Aan de orde komen ook haar intieme (seksuele) relaties met haar
leermeesteres Jutta von Sponheim en met Richardis von Stade, een jonge non die samen met de
Benedictijner monnik Volmar Hildegards secretaris was. Zij waren waarschijnlijk als enigen volledig op de hoogte van haar geheimen. Tot slot wordt haar positie in de katholieke kerk bij leven, kort voor en (lang) na haar dood becommentarieerd en in tijdsperspectief geplaatst.
Juli 2013 verscheen het nieuwe boek van John A. Rush ( www.clinicalanthropology.com/JohnTest/Entheogens%20and%20the%20Development%20of%20Culture.html ), waarin een synopsis van mijn boek "De geheimen van Hildegard von Bingen" als hoofdstuk is opgenomen en een hoofdstuk van Jan Irvin over de CIA-agent en bankier van het Vatikaan Gordon Wasson, die op instigatie van de paus de hetze tegen John Allegro aanvoerde zonder "The Sacred Mushroom and the Cross" ooit zelf te hebben gelezen.
Websites
www.soortenbank.nl : Paddenstoelen
www.tintling.com
www.johnallegro.org
www.gnosticmedia.com
www.pharmacratic-inquisition.com
www.clinicalanthropology.com
www.gnosticmedia.com/the-pharmacratic-inquisition/the-pharmacratic-inquisition-with-subtitles-translated
www.youtube.com/watch?v=mOu9tV6uy2E
Volgende pagina
Onder New Page bovenaan deze pagina vind je een tweede pagina met informatie over de inheemse stinkzwammen, allerlei wetenswaardigheden als wereldrecords, heksenkringen en bijzondere prestaties of eigenschappen van paddenstoelen of zwammen en documentatie over de 5 types houtrot.
COLOFON
COPYRIGHT
Het copyright op de foto's en de teksten berust bij de auteur/fotograaf. Het is niet
toegestaan om zonder zijn toestemming foto's en teksten voor privé- of commerciële
doeleinden te gebruiken. Voor het verkrijgen van toestemming wordt naar het aan het
einde van de New page opgenomen formulier verwezen.
G.J. Keizer, mei 2014
Geaderde leemhoed
(Agrocybe rivulosa)
Voor uitgebreide informatie over paddenstoelen en zwammen, zie mijn door ETI Biodiversity Center (UNESCO) beheerde website op : www.soortenbank.nl : Paddenstoelen en bovenstaande literatuur en websites. Voor uitgebreide informatie over het boomsoorteigen ecosysteem en de relaties tussen bomen en paddenstoelen of zwammen, zie "De verborgen boom" (www.a3boeken.nl/nl/webshop/de-verborgen-boom-gerrit-jan-keizer).
Voor uitgebreide informatie over (de effecten van) het gebruik van entheogen, zie "De geheimen van Hildegard von Bingen" (www.a3boeken.nl/nl/webshop/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen-gerrit-jan-keizer).